İbadetler, kişi ile Allah arasındaki manevi bir sorumluluk olduğundan, maddi bir değer taşımazlar ve dolayısıyla mehir olarak kabul edilmezler. Örneğin, "namaz kılman benim mehrim olsun" gibi bir talep geçerli sayılmaz. Ancak, mali yönü olan ibadetler, örneğin hac ve umre gibi, mehir olarak talep edilebilir. Bir kadının "beni hacca ya da umreye götürmen mehrim olsun" şeklindeki talebi, eğer erkek tarafından kabul edilirse, bu geçerli bir mehir sayılır.
Bu talep, evlilik akdi sırasında açıkça belirtilmeli ve erkek tarafından kabul edilmelidir. Eğer bu talep evlilik sözleşmesi yapılırken kaydedilirse, mehir olarak hac ya da umre yolculuğu evliliğin bir parçası haline gelir ve erkek bu yükümlülüğü yerine getirmek zorundadır.
Sonuç olarak, bir kadının mehir olarak hac ya da umre talep etmesi İslam hukuku açısından kabul edilebilir ve erkek bu talebi karşılamakla yükümlüdür. Mehir, kadının evlilikteki mali haklarını güvence altına alan önemli bir unsurdur ve bu talep evlilik sözleşmesi sırasında açıkça belirtilmelidir.